Jeugd in coronacultuur

Je ziet ze continue in elk medium verschijnen, de artikels over studenten. Aan de ene kant hun lockdownfeestjes met de kritiek. Aan de andere kant de eenzaamheid en het isolement.

In een gezin met 3 studenten ligt dit thema dagelijks op onze keukentafel. Vandaar mijn keuze. Ik wil me informeren voor ik weer ‘s los barst in: “Bijt toch ’s eventjes op je tanden” en “Wees blij dat je nog kan studeren en dat je niet achter een naaimachine zit in een kelder in Bangladesh”. Allemaal een klein beetje waar natuurlijk, maar het zijn ook dooddoeners van jewelste. Ik heb mijn kar gekeerd.

Dit artikel heeft me aangegrepen. Ik begrijp de frustratie. Het is goed dat je dit als student in de media brengt. Je laat de lezer inzien dat het niet terecht is om de studenten onder alle zonden van Israël te bedelven. Jullie vragen om een beetje erkenning. En hoewel dit blogje natuurlijk maar een handvol lezers bereikt wil ik jullie hiermee toch een hartje onder de riem steken.

Ik wil zeggen dat ik, en veel moeders, vaders en andere betrokkenen zien wat jullie doen en vooral wat jullie laten. We zien dat jullie alles alleen moeten verwerken, dat de bibliotheken voor jullie gesloten blijven. Dat je alleen nog maar lessen, studeren en examens kan plannen. Hoe je noodgedwongen, maar plichtsbewust vriendschappen online beleeft maar op een overvolle bus moet stappen om op je practica te geraken. En dat je dit voor ons, ouders en grootouders doet. We zien dat jullie ontspanning zich beperkt tot het wandelen of lopen in een overvol park waar al die mensen die zoveel kritiek op jullie hebben, lak hebben aan de coronaregels. Jullie zijn niet de gedoodverfde schuldigen van deze crisis!

Tot slot wil zeggen dat jullie inspanningen wel degelijk geapprecieerd worden. Ik hoop dat jullie vrees op een minderwaardig diploma niet uitkomt. Dat je niet te lang meer moet wachten op een volwaardig sociaal-, cultureel- en niet te vergeten studentenleven. Een jeugd zoals wij, alle klagers van het eerste uur, wèl konden beleven.

Bron: Het Nieuwsblad van 9/11/2020 (Koen Baumers, 2020)

https://www.hbvl.be/cnt/dmf20201109_95769852