Tegenwoordig heet iedereen Sorry

Sorry, maar het moet effe snel gaan! Mijn E-reader is nog maar net dichtgeklapt maar ik voel dat het onbestaande verhaal me nu al ontglipt.

Omdat de nieuwe vriendin van papa haar ‘onhandelbaar’ vindt, is Bianca niet langer elk weekend welkom bij hem. Mama labelt haar als ‘een meisje met een gebruiksaanwijzing’. Bianca ervaart dit als een dubbele afwijzing. Komt daar nog bovenop dat ze het gevoel heeft dat haar broertje Alan, na 3 hartoperaties, met alle aandacht en liefde van hun moeder gaat lopen. Bianca’s interpretatie van haar omgeving maakt dat ze volhardt in nukkigheid en stilzwijgen zoals een puber dat nu eenmaal doet. Zo heeft ze haar geheime kleine geplaveide hoekje naast het kippenhok van de buurvrouw waar ze in haar eentje kan zitten soppen. Ze maakt ook stiekem een statement door in alle familiekiekjes haar eigen gezichtje uit te knippen. Vandaag echter, met haar favoriete soapactrice ‘Live’ bij haar thuis wil ze zich graag laten zien, wil ze er zijn. Dat schijnt tot haar opluchting en plezier te lukken want de soapster geeft haar een complimentje. Dit klein gebaar doet haar ook plots inzien ook mama haar best doet om haar te betrekken in het gezin, haar zelfs ‘nodig’ heeft en op haar wil rekenen. Bianca’s dag eindigt met een mooie tekening voor Cruz, de piepjonge stiefmama. Het werd een heel mooi, met bloemetjes, vlindertjes en kevertjes versierde SORRY.

Hoewel ik dit boek eerder met de natte vinger heb gekozen, moet ik toegeven dat de titel toch wel wat verwachtingen schiep. Mensen spreken elkaar steeds meer aan met de opening “Sorry”. Sorry, maar ik vind… Sorry, maar ik ga… Sorry hoor… Sorry dat ik moet zeggen dat de verwachtingen werden niet ingelost. Een tweede motivator was ook het feit dat ik het boek gratis kon downloaden met mijn Kobo Plus abonnement.

Godzijdank heeft Moeyaert een voortreffelijke schrijfstijl wat het boek zeer vlot doet lezen. Het is leuk als je geen verhaal aan ’t lezen bent, het goed vooruit gaat. Het behandelde thema wordt op een fijne manier neergezet met veel panache, maar naar mijn smaak wat weinig punch. Ik werd, buiten het feit dat dit een taak is, op geen enkel moment geteased om verder te lezen.

Een aanrader? Voor wie geniet van literatuur an sich: JA! Voor wie zich graag in een boek verliest: nee.

Bron: (Bart Moeyaert, 2018)